اگر نگاهی به تاریخ سینما بیندازید قطعا به نام برادران لومیر برمی‌خورید؛ کسانی که برای اولین بار موفق شدند اثر خود، «خروج کارگران از کارخانه لومیر» را با پروژکتور به نمایش درآورند. اما جرقه این مسئله از کجا خورده شد؟ همه چیز به زمانی برمی‌گردد که این دو برادر با دستگاه کینتوسکوپ مواجه شدند و بعد تصمیم گرفتند نسخه کاملتر و حرفه‌ای تر آن را با قابلیت نمایش عمومی فیلم بسازند.
دستگاه کینتوسکوپ اولین بار در کمپانی ادیسون تولید شد. در سال 1889 بود که توماس ادیسون در فرانسه با «اتین ژول ماری | Étienne Jules Marey » ملاقات کرد. کسی که توانست با ثبت 12 تصویر پشت سر هم روی یک قطعه فیلم در ثانیه، قدم مهمی در عکاسی پی‌درپی (Chronophotography) بردارد. برای مثال او با تبدیل یک تفنگ به دوربین، فیلمی از پرواز پرندگان ثبت کرد. این اختراغ به شدت ادیسون را تحت تاثیر قرار داد و او را به فکر ساخت دستگاهی انداخت که بتواند همین طرح را روی یک حلقه فیلم پیاده کند و مدت زمان بیشتری قابل نمایش باشد.
برای ثبت تصاویر متحرک (Motion picture) به فیلمی با حساسیت بالا نیاز بود تا بتواند به موقع تصاویر را ضبط کند و زمان مناسبی بین آنها وقفه بیندازد. ادیسون دوربین فوق العاده ای اختراع کرد و با همکاری «ایستمن کداک» نگاتیوی تولید کرد که در حاشیه های آن سوراخ هایی برای قرار گرفتن در چرخ دنده قرار داشت و می توانست به خوبی خودش را با ثبت و مکث های دوربین منطبق کند.
در همین راستا ادیسون برای ساخت یک دستگاه نمایشگر به سراغ دستیارش، «ویلیام دیکسون | William Kennedy Dickson» رفت. دیکسون که مسئول تجهیزات اپتیکی (نوری) بود موفق شد فیلمی را تولید کند که دقیقا با خواسته های ادیسون سازگار بود. همچنین دستگاهی اختراع کرد که یک جشمی روی آن قرار داشت و می شد محتوای فیلم را از آن دریچه تماشا کرد. این همان سینمای تک نفره یعنی کینتوسکوپ بود که زمینه ساخت اولین دستگاه آپارات را فراهم کرد.
در سال 1894 این وسیله شگفت انگیز با کشتی به سه شهر منهتن، آتلانتیک سیتی و شیکاگو رسید و اولین نمایشگاه تجاری آن در شهر منهتن برگزار شد و به شدت به مذاق مردم به خصوص هنردوستان خوش آمد.
